Područje Grmije je prvi put zaštićeno 1966. godine kao „Šume za izletišta“ u cilju stvaranja uslova za odmor ljudi, a 1987. odlukom Skupštine opštine Priština, ovaj kompleks je dobio status Regionalnog parka. Danas ovaj Park prirode zauzima površinu od 1167,94 ha, od čega je 93,12% u državnom a 6,88% u privatnom vlasništvu. Ovaj prostor odlikuje mala količina padavina i nema većih vodotoka osim Prištevke i Gračanke koje teku obodom područja.

Zaštićeno područje najvećim delom je prekriveno šumskom vegetacijom tj autohtonim šumama, ali je sve češća pojava njihove degradirane sastojine kao rezultat delimično narušene ekološke ravnoteže. Specifični prirodni uslovi uticali su i na floristički sastav te je ovde zabeleženo 606 taksona iz 82 familije. Životinjski svet čini veliki broj vrsta, počevši od zglavkara, insekata (960 vrsta), vodozemaca (daždevnjak, zelena žaba, mrmoljak...), gmizavca (smuk, poskok, šumska kornjača, šumski gušter...), ptica (mali detlić, plava senica, dugorepa senica, slavuj, crvendać, kukavica, gavran, mišar,...), sisara (vidra, srna, divlja svinja, krtica, veverica, zec...).

U celini na području Parka prirode uglavnom su očuvane prirodne vrednosti. Ali ipak negativnih uticaja ima posebno zbog eksploatacije šume i neadekvatnog korišćenja prostora.

Na samom lokalitetu ne postoje kulturno-istorijski spomenici, ali  u neposrednoj blizini nalazi se manastir Gračanica, arheološki lokaliteti Ulpiana i Gladnice, Novo Brdo - srednjovekovni grad kao i grad Prština.